Usta oyuncu Uğur Yücel, Beyoğlu'nu anlattı: "Orası sonradan ortaya çıkmış çirkinlik abidesi bir ucube ilçe değil. Kaybedilmiş bir eser. Ruhuna vakıf olmak ve ayrıntılarda gravürcü gibi duruş almak lazım. Çünkü Beyoğlu bir Patetik Sonattır, kulak verirsen için parçalanır."
İstanbul’un tarihi ve kültürel ilçelerinden Beyoğlu’nda AKP iktidarlığı döneminde değişen sosyoloji, mimari ve sosyal hayat, Türkiye’nin kültürel değişimini de sembolize ediyor. Siyasal İslam’ın kodlarının yerleştirildiği Beyoğlu’nda, müdavimler ilçeyi terk etti ve yerine bambaşka bir sosyoloji geldi. Yerel seçimde CHP’nin Beyoğlu’nu kazanmasıyla da “eski müdavimler geri döner mi?” umudu oluştu.
T24‘ün Beyoğlu Söyleşileri dizisinin bugünkü bölümüne konuk olan usta oyuncu Uğur Yücel, “Orası sonradan ortaya çıkmış çirkinlik abidesi bir ucube ilçe değil. Kaybedilmiş bir eser. Ruhuna vakıf olmak ve ayrıntılarda gravürcü gibi duruş almak lazım. Çünkü Beyoğlu bir Patetik Sonattır, kulak verirsen için parçalanır” dedi.
Beyoğlu’nun neyi simgelediğine de yanıt veren Yücel, “Binlerce yıldır insanları esaret altına almış ve bizler tarafından kimsesizler mezarlığına gömülmüş bir abideyi, İstanbul’u simgeler” ifadelerini kullandı.
Uğur Yücel’in açıklamalarından öne çıkanlar şöyle:
“İlk gençliğimden itibaren çok eğlenceli bir Beyoğlu hayatım oldu. Her telden çaldık. Galata Köprüsü’nden başlar, Ayaspaşa Rus Lokantası’nda bir cephesi biter. Öte yandan Valikonağı’nın girişine, Dolapdere’nin dibine kadar uzanır. Beyoğlu hissiyatı geçmişimde rengarenk. Aynı zamanda koyu geceler yaşadık alanda. Yüzyıllardır gelenin geçenin suyuna kapıldığı bir akarsu. Herkesin kaçıp bir sokak arasında kaybolmak istediği bir alem. Esrarengiz olana dair her şey. Yüzyıllardır dünyanın gözbebeği olmuş bir kainat.
‘SON YILLARDA ÖLÜMÜNE TANIK OLMAK ACI VERİYOR’
Ne içi kaldı ne dışı. Galiba geçmişine kederle ya da başkalarına çaktırmadan gülümseyerek bakacak bir pencere bulamadığım için uğramaktan kaçınıyorum. Böyle bir koca ağacın 20. yüzyıldan itibaren içten kurumaya başlaması ve son yıllarda ölümüne tanık olmak acı veriyor.
Parti mi kazandı şahsiyet mi; yani oranın başına geçecek adamın birikimi nedir? Belediye başkanları müteahhit ruhlu, tavırlı insanlar. Yapı, ihale, ruhsat üzerinden yürüyorlar. Mesela; bir önceki başkanı kastetmiyorum Adalar Belediyesi’nin.… Adam yüzme bilmiyor kürek çekmemiş Adalara özgü balıkları deniz mahsullerini, çiçeğini, ağacını, mantarını bilmiyor, belediye başkanı oluyor. Şimdiki Adalar başkanı bunların hepsini biliyormuş. Sokakta görsem tanımam ama Adalı arkadaşlar bilir diyorlar. Adalı, çevreci, koşucu, dalgıçmış. İyi o zaman. Ben orada yaşıyorum da laf ondan oraya geldi. Beyoğlu’na gelirsek. Beyanat adamı gibi konuşuyorum, uzatmayayım. Başkan partinin adamı mı sahiden Beyoğlu adamı mı? Bu önemli. Sadece semtte oturması da yetmez mesela en az otuz beş yıldır önünden geçtiği eski binaların çoğunun bina fasatında mermer oyma insan suratları (ki çoğu absürt çılgınlıktadır) üzüm salkımları, sütuncuklar hiç ilgisini çekmiş midir adamın?
‘BEYOĞLU’NUN KOKUSU SİNMİŞ MİDİR BAŞKAN’A?’
Yoksa şurası ne güzel tavuk dönerci olur haa hayalinde biri miydi Markiz’in önünden geçerken? Bey-shawarma! Sahiden güzel sanatlar, tarih, restorasyon, edebiyat, sinema tiyatro konusunda her sanatsevere heyecan verecek bir kültür adamını yanına alması lazım başkanın. Orası sonradan ortaya çıkmış çirkinlik abidesi bir ucube ilçe değil. Kaybedilmiş bir eser. Ruhuna vakıf olmak ve ayrıntılarda gravürcü gibi duruş almak lazım. Beyoğlu’nun kokusu, geçmişi sinmiş midir Başkan’a? Çünkü Beyoğlu bir Patetik Sonattır, kulak verirsen için parçalanır.
Beyoğlu, yaşlanıp yok olmak üzere yalnız bırakılmış yaşlı bir sahne yıldızını, tersanede jilet olmayı bekleyen bir boğaz vapurunu, binlerce yıldır insanları esaret altına almış ve bizler tarafından kimsesizler mezarlığına gömülmüş bir abideyi, İstanbul’u simgeler.”
