FİBA 2019 Dünya Kupası bugün oynanan karşılaşmalar ile Çin’de başladı. Türkiye’nin ABD, Çekya ve Japonya ile birlikte Şangay’da mücadele edeceği E Grubu müsabakaları yarın başlayacak. Millilerin ilk mücadelesi Japonya’ya karşı olacak. Peki Millilerin son durumu ve bizim beklentimiz bu turnuva için ne?
Türkiye uzun bir sürenin ardından iyi bir jenerasyon yakaladı. Bu yeni ve genç ekibin en önemli özelliği ise inanılmaz potansiyelli ve yetenekli olmaları. Bu turnuva özelinde ise bu ekip ilk defa en ciddi organizasyonuna çıkacak. Milli takımın hem kadro yapısı hem de oyun planı tempolu oynamaya çok müsait ve bu yüzden Dünya Kupası için elimizdeki en önemli koz tempomuz olacak. Gerekirse 20 top kaybı yapacağız ama tempolu oynamaktan vazgeçmeyeceğiz. Elimizde yarı saha hücumuna dari olumlu tek bir set yok. Ataklarımız set hücumuna dönüştüğünde çaresizce topu seyrediyoruz. Bu yüzden milli takım tempolu oyundan vazgeçemez. Hücum aksiyonlarımızı ne kadar hızlı başlatırsak yarı sahayı o kadar hızlı geçer ve potaya o kadar hızlı atak ederiz. Bunun için önce net ribaund alıp ilk pasları mümkün olduğu kadar hızlı vermemiz şart. Bu yüzden Cedi ve Furkan’a ribaund konusunda çok büyük iş düşüyor. Neden Cedi ve Furkan hemen onun cevabını vereyim. Cedi ribaund’u alırsa düşünmeden yarı sahaya tempolu şekilde koşacaktır bu da bizim ataklarımızın en önemli kısmını oluşturuyor. Furkan ise ribaund’u alır almaz düşünmeden takım arkadaşını topla buluşturuyor ve rakip yarı alanına koşu yapıp pozisyon arıyor. Eğer ribaund’u Cedi veya Furkan dışında biri alırsa ne olacak? Takımda net ribaund çekebilen başka bir isimlerin olmayışı ve ribaund’lar konusunda parlak bir takım olmamamız bizim belki de en büyük sorunlarımızdan bir tanesi. Takımda iyi bir ball handler’ın olmayışı ve uzun rotasyonunda Semih’in alternatifini bulamayışımız bu oyun planının en büyük etkisi. Sertaç ve Ege’nin iyi niyetli mücadelesine rağmen ribaund sezgileri ve yavaş reaksiyonları bizim tempolu oyunumuza çok ters geliyor. Diyelim tempo yapamadık ve set hücumlarına kaldık
O zaman elimizdeki silahlar şunlar oluyor:
Melih’in perde çıkışlarından bulacağı üçlükler, Furkan Korkmaz’ın 1e1’i , Formsuz Wilbekin’in şutları. Yarı sahada set hücumlarına kaldığımız zaman bu takımın skor çıkartma konusunda ne kadar sorunlu olduğunu şimdi daha iyi anlıyoruz değil mi?
İşin savunma kısmına gelince hücumlarımızdan pek farksız bir tablo karşımıza çıkmıyor. Cedi, Ersan ve Doğuş sağlam bir savunma üçlüsü fakat takımdaki iyi savunmacılar sadece bu kadar. Pota altında rakipleri durdurabileceğimiz hızlı ayaklarımız maalesef defolu ve hazır değiller. Semih’in sezon içinde yaşadığı istikrarsızlıklar ve daha önemlisi yaş olarak artık bu tempoyu kaldırabilecek düzeyde olamayışı pota altında rakiplere çok rahat opsiyonlar sunabilmekte.
Eğer tempolu oyunumuzu rakiplere kabul ettirip bunu verimli şekilde gerçekleştirebilirsek turnuvada kalma süremiz bir o kadar artar. Ama bunu yapamazsak zor olan ilk gruptan bile çıkmamız çok zor.
