Lille’de forma giyen Yusuf Yazıcı, Burak Yılmaz’ın golünün asistini yaparak pay sahibi olduğu 3-2’lik Montpellier galibiyeti sonrası duygusal bir paylaşımda bulundu. Golden sonra manevi dedesi Özkan Sümer’le altyapıdayken çekilmiş fotoğrafını gösteren milli futbolcu, bugün bu görselle birlikte duygularını kelimelere döktü.
Fransa Ligi’nde şampiyonluk mücadelesi veren Lille’i milli futbolcular uçurmaya devam ediyor. Dün Montpellier deplasmanında 3-2 kazanan Lille, averajla ikinci sırada yer aldı. Durumu 2-2 iken 86. dakikada gelen galibiyet golünde Yusuf Yazıcı-Burak Yılmaz ortaklığı vardı. Yusuf Yazıcı, 3 puanı getiren golün asistini yaptıktan sonra formasının altına giydiği tşörtü gösterdi. Tşörtte, Trabzonspor altyapısındayken Özkan Sümer ile çekilmiş fotoğraf basılıydı. Yazıcı, bugün Twitter hesabından bununla ilgili görseller paylaşarak ‘Dedem’ dediği eski hocası Özkan Sümer ile ilgili duygu dolu cümlelere yer verdi. Özkan Sümer, geçtiğimiz günlerde 80 yaşında vefat etmişti.
GERÇEK BİR FUTBOL FİLOZOFUNA BİR SAYGI DURUŞU
Yusuf Yazıcı, paylaşımında şu ifadelere yer verdi: “Bu bir veda değil. Bu, çelimsiz bir çocuğun hayallerini büyüten, ona “Sen de yapabilirsin” dedirten gerçek bir futbol filozofuna saygı duruşu. Biz oldukça sen de hep yaşayacaksın Dedem. Ama şimdilik… Hoşça kal…”
YUSUF YAZICI: BENİM DEDEM ÖZKAN SÜMER’Dİ
Yusuf Yazıcı, Özkan Sümer’in kanser tedavisi gördüğü hastanede 22 Aralık 2020’de hayata gözlerini yumduğu gün ise şu paylaşımı yapmıştı:
“Hayat tam bir senaryo değil; hiçbir zaman, hiç kimse için de olmadı. Hep bir şeylerin eksikliğini çekti insan; hep öğrenmek, daha fazlasını elde etmek istedi. Benim hiç dedem olmadı. Hayat, ben onları göremeden bu dünyadan almış ikisini de. O yüzden benim dedem Özkan Sümer’di. İlk hocam, akıl hocam, zora düştüğümde yardıma koşan, iyi günümde ilk sevinen, kötü günümde hep yanımda olan…
Aklıma ve gönlüme futbol sevgisi düştüğü zamanlarda bizim coğrafyamızın efsanesiydi o. Farklı yürürdü, farklı düşünürdü, farklı konuşurdu. Bugün bir şekilde kaderimi yeşil sahalarda çizebiliyorsam onun sayesindedir. “Hayallerim çok büyük hocam” dediğimde, “Hayallerini sınırlama oğlum. Senin yeteneğin çok büyük. Gideceksin ve bütün dünyaya buralarda ne kadar yetenekli çocuklar olduğunu göstereceksin” diyecek kadar yön gösterici; hiçbir sebep yokken yanına gitmek, onunla aynı ortamda olmak isteyeceğiniz kadar bilge bir insandı. Her anlamda çok fazlaydı.
Dün gece valizimi hazırlarken son maçta giydiğim formayı kenara ayırdım, imzaladım. Yılbaşında ziyarete gittiğimde yanımda götürür, altyapıdaki o çelimsiz çocuğun hayalleri peşinde koşmaya devam ettiğini görürse yüzüne ince bir gülümseme yerleşir diye düşündüm. Sabah kalktım, hayatın bu sefer Özkan dedemi benden aldığını öğrendim.
Hocam, bugün bir yerlerde futbol oynayabiliyor, futbola ilişkin birkaç cümle edebiliyorsak senin sayendedir. Formayı imzaladım ama sana yetişemedim. Affet.
Bu haberler de ilginizi çekebilir:
Mekanın cennet olsun Dedem…”
