Ankara Ulus’ta bulunan tarihi Evkaf Apartmanı’nın altına pide salonu yapıldı. Ortaya çıkan görüntü için "Kültürel vasatlığın temsilidir" diyen Mimarlar Odası Ankara Şubesi, Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu'na başvurdu.
1930 yılında tamamlanan Evkaf Apartmanı
Mimarlar Odası Ankara Şubesi, Ulus Altındağ’da Küçük Tiyatro’nun olduğu II. Vakıf Apartmanı’nın (Evkaf Apartmanı) görsel tehdit altında olduğunu bildirdi. Şube Başkanı Tezcan Karakuş Candan, Erken Cumhuriyet Dönemi mimari eserlerinden olan 2. Vakıf Apartmanı olarak bilinen yapının pide salonu tarafından kullanıldığını ve eklentiler yapılarak özgün dokunun bozulduğunu söyledi.
CEPHE VE TARİHİ DOKU İLE SON DERECE UYUMSUZ BİR İŞLETME
Candan, “Ankara Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü’ne resmi yazı yazarak cephe ve tarihi dokusu ile son derece uyumsuz bir ticari işletmenin, yer almasına uygun görüş verip verilmediğini sorguladık. Bu yapı erken Cumhuriyet dönemi mimari mirasın özgün örneklerinden biridir. Kültürel miras olarak korunması gereken bu yapıda cephe ve tarihi dokusu ile son derece uyumsuz bir ticari işletmenin yer alması hatta kent kültürü yürüyüşlerinde buradan ‘övgüyle’ bahsedilmesi, kültürel vasatlığın temsilidir. Bu vasatlık acilen kaldırılmalıdır” diye konuştu.
EVKAF APARTMANI
Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün kira yoluyla gelir sağlamak amacıyla yaptırdığı ve 1926–27 yılında Mimar A. Kemaleddin tarafından tasarlanan görkemli apartman 1930 yılında tamamlandı. Apartman, bodrum, dükkânların bulunduğu zemin katın üstünde dışarı taşan dört kat ve çatıdan oluşuyor. Kısa kenarlarından biri daha dar olan, dörtgen biçimli yapıda zemin katın en önemli özelliği birinci kata da yükselen bir tiyatronun yer almasıdır. İkinci kattan başlayarak daireler ortadaki avluya bakıyor.
Zamanla iç bölmelerinde değişikliğe uğrayan yapının tip katlarında dördü dışarıya, üçü avluya bakan yedişer hacimli sekizer daire, çatı ve ara katta da zamanında parlamenterlerce kiralanan küçük daireler bulunuyor. Uzun cephelerde beş akslık orta bölüm ve yanlardaki ikişer aks, dar cephelerde ortadaki balkonlu bölümün tek akslı yan kısımları dışarı taşırılıp yükseltilerek geniş saçaklı çatılarla örtülmüş.
‘OVAL KUBBESİYLE TİYATRO SALONUDUR’
Yapının dört köşesindeki balkonların ve korkuluklarının yuvarlatılmış hatları, çoğu kare biçimli kemersiz pencereler, süslemenin en aza indirgenmesi yapıyı ulusal üslûptan ayıran özellikler olarak ortaya çıkıyor. Bezemenin yoğunlaştığı yer, üzerindeki oval kubbesiyle tiyatro salonudur. Kemer kullanımı yalnızca zemin katındaki eşit aralıklarla yerleştirilmiş ayakları birleştiren yarım daire biçimli kemerlerde görülüyor. Betonarme iskeleti olan yapı dıştan düzgün kesme taş görüntüsü veren sıvayla kaplanmıştır.”
