Almanya'da yayınlanan Frankfurter Allgemeine gazetesi İstanbul Sözleşmesi'ni konu edinen bir yorum yazısı yazarak şu soruyu sordu: "Şimdi Erdoğan kimin tarafında olduğunu iki kez düşünmeli: Kadın düşmanlarının tarafında mı yoksa ülkesinin kızlarının tarafında mı?"
Türkiye’de kadına yönelik şiddet, kadın cinayetleri ve kadınların İstanbul Sözleşmesi için verdiği mücadele dış başında da konu oluyor. Almanya’da yayımlanan Frankfurter Allgemeine gazetesi de “Erdoğan zamanı geri çevirmek istiyor” başlığıyla bu konuda bir yorum yazısı yayımladı.
Yazının spotunda, “Türkiye’de her gün kadınlar kocalarına hayır dedikleri için ölüyor. Peki ya Erdoğan? İstanbul Sözleşmesi’nde çıkmak istiyor. Böylece de kendini parçalıyor” denildi.
Livia Gerster imzalı yorum yazısında, “Pınar Gültekin, Sema Dağ, Sümeyye Ateş ve Zeynep Önlütürk neden öldüler?” diye soruldu ve okurlar bu sorunun cevabı olarak şu bilgiyi verildi: “Çünkü eski sevgililerine ve kocalarına, hayır, dediler. Çünkü kendi yollarına gitmek istediler veya itiraz ettiler… Bunlar Türkiye’de geçen ay öldürülen 36 kadından ve altı ayda öldürülen 238 kadından sadece dördü.”
Yorum yazısı şöyle devam ediyor:
“Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan, kadına yönelik tüm suçları lanetlediğini söylüyor. Aynı zamanda, kadınların korunmasına ilişkin Avrupa Konseyi anlaşmasından çekilmeyi düşündüğünü de yüksek sesle söylüyor. İroni şu ki anlaşmaya ‘İstanbul Sözleşmesi’ deniyor; Erdoğan sözleşmeyi 2011’de şahsen imzaladı. Ancak, belgeyi Türk kadınları dışında hiç kimse ciddiye almadı.
Kadınlar yıldan yıla hedeflerini daha yürekli şekilde takip ediyor, okuyorlar, çalışıyorlar ve mutsuz olduklarında, kendilerini kısıtlanmış veya aşağılanmış hissettiklerinde kocalarından ayrılıyorlar. Ancak, çok fazla sayıda erkek gitmelerine izin vermiyor, onlara baskı yapıyor, şiddet uyguluyor, öldürüyor. Türk devletiyse (erkeklerin) pek çoğunu serbest bırakıyor ve polisten koruma talep eden kadınları oradan gönderiyor.
Erdoğan’ın AKP’sindeki İslamcı radikaller dahi, son on yılda kadın cinayetlerinin iki katına çıkmasında bir sorun görüyor. Ancak bundan gülünç ve acımasız bir sonuç çıkarıyorlar: Çarkı geri çevirmek, Türk kadınlarını eski yerlerine göndermek istiyorlar; böylece artık (kadınlar) ‘hayır’ demeyecek, (kocalarından) ayrılmayacak ve – bu alçakça mantığa göre de – erkeklerin artık cinayet işlemek için herhangi bir nedeni kalmayacak. AKP Genel Başkan Yardımcısı, geleneksel cinsiyet imajını sorguladığı ve aileyi tehlikeye attığı gerekçesiyle sözleşmeyi “çok yanlış” olarak nitelendiriyor. Anketlerde düşük oranlar ve ekonomik krizden etkilenen Erdoğan da gönüllü bir şekilde tartışmaya katılıyor.
Ancak, Türk Cumhurbaşkanı, kadınlar ve gençleri dahil etmeden bir hesap yapacak kadar ihtiyatsız olmamalı. Bunların binlercesi sokaklara çıkıyor. Çarşamba günü polis Ankara’da 25 göstericiyi gözaltına aldı. Yedi milyondan fazla seçmen, gelecek üç yıl içinde ilk kez oy kullanacak. Alaştırmaların gösterdiğine göre de bu seçmenler, ebeveynlerinden, büyükanne ve büyükbabalarından tamamen farklı, yani özgür ve eşit yaşamak istiyor.
Erdoğan’a karşı olanlar sadece genç liberaller de değil. Kendi kamplarından, hatta ailelerinden bile kadınlar var. Muhafazakâr kadın derneği KADEM, Türkiye’nin anlaşmada kalması yönünde görüş bildirdi; (derneğin) kurucu ortağı ve başkan yardımcısı Erdoğan’ın kızı Sümeyye’den başkası değil. Kızı ve arkadaşları incelikli şekilde bağlanmış başörtüler takıyorlar ve aslında Erdoğan’ın ruhuyla konuşuyorlar: Erkekler ve kadınlar aynı değil ve bu nedenle birbirlerini tamamlamaları gerekiyor. Batı feminizmini istemiyorlar ama ölmek de istemiyorlar.
Bu sıradan ve iç karartıcı derecede mütevazı istek içinse kadınlar, artık kendi taraflarından kişilerin hakaretlerine de maruz kalıyor. AKP yanlısı gazeteci Abdurrahman Dilipak geçen günlerde onlara “fahişe” dedi. Şimdi Erdoğan kimin tarafında olduğunu iki kez düşünmeli: Kadın düşmanlarının tarafında mı yoksa ülkesinin kızlarının tarafında mı?” (KRONOS DÜNYA)
