Gencebay: ('Batsın bu dünya') Demiyorum, demem de. Şimdi öyle bir ortam yok. O zaman çok kötü bir ortam vardı, ülkemin daha iyi olması için eleştirilerimi yaptım.
Arabesk müziğin ünlü sesi Orhan Gencebay, “Sanatçı kesinlikle muhalif değildir. Sanat, siyaset yapmaz.” diyerek yeni bir tartışma başlattı. Gencebay, “Bu devletin içinde yaşayıp da, devlete saygı duymayan bir insana benim bakışım farklı olur. O zaman bu ülkenin nimetlerinden yararlanmasın” ifadelerini de kullandı.
Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Politikaları Kurulu üyeleri arasında yer alan Orhan Gencebay, uzun yıllardır tanıdığı AKP’nin genel başkanı ve Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ı çok sevdiğini hep söylediğini belirterek, günümüzde ‘güzel ve aydın’ bir Türkiye olduğunu söyledi. Müzik konusunda tartışılmaz bir isim olduğunu savunan Gencebay, kendisine hakaret ettikleri iddiasıyla da 17 kişi hakkında soruşturma yürütüldüğünü belirtti.
Gencebay’ın Posta gazetesinden Alev Gürsoy Cimin‘e yaptığı açıklamalarda şunları söyledi:
“(Kültür ve Sanat Kurulu’a) seçilenler arasında ben de varım. Memnunum. Bilinçli kişilerin bunu eleştirmesine saygı duyarım ama bir müzik adamı ve araştırmacı olarak, sanatın da gelinebilecek en üst noktalarına gelmiş biri olarak, müzik konusunda tartışılmaz biri olduğumu düşünüyorum. 70 küsur kişi bu kurulların içinde, hepsi kendi konularında uzman. Ben de kendi alanımda emek veren biri olarak seçilmişim. Beni böyle kutsal bir göreve layık görenlere teşekkür ediyorum.
‘BU MAAŞA İHTİYACIM YOK’
(11 bin liranın üzerinde olduğu söylenen maaşla ilgili) Ben varlıklı bir insanım. Benim için böyle bir şey söz konusu dahi değil. Bunu dile getirmek bile bana onur kırıcı geliyor. Ben orada maaş almak için değil ülkeme yararlı olmak için varım. Bu maaşa ihtiyacım da yok! Bu görev kutsal, parayla ölçülemez.
‘SANATÇI MUHALİF DEĞİLDİR’
Ben ülkesini seven, parti ve particilik değil, devletini koruyan bir anlayıştayım. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın dik duruşuyla, ülkesine sahip çıkışıyla son derece önemli bir görevi başardığını ve her Türk vatandaşı gibi Türkiye sevdalısı olduğunu düşünüyorum. Ben siyasetçi değilim. “Sanatçı muhalif olmalı” diye bir söylem var. Sanatçı kesinlikle muhalif değildir. Sanat, siyaset yapmaz.
‘ERDOĞAN’I SEVİYORUM’
Hiçbir zaman… Sanatçı sanatını yapar. Benim siyasi isimlerle tanışıyor olmam, sevmem suç mu? Mesela sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı yıllar öncesinden tanır, severim. Burada yanlış olan ne? Evet, onu takdir ediyor ve seviyorum. Ben onu çok sevdiğimi hep söyledim. Doğruları savunurken linç edileceksem boynum kıldan ince…
‘SAPLANTILAR VAR’
Ben Atatürküme nasıl saygı duyuyorsam, arkasından gelen bütün liderlere, ülkemi yönetenlere saygı duyarım. Bazı insanlarda saplantılar var. Süleyman Demirel ile baba-oğul gibiydim, bana “Demirelci” diyorlardı. Özal zamanında “Özalcı”, Ecevit zamanında “Ecevitçi…” Nedir bu rezalet?
‘DEVLETİMİ SAYARIM, BEN NE YAPTIM Kİ?’
Ben devletimi sever sayarım. Devletini sevmeyen insanlar da var. Bu devletin içinde yaşayıp da, devlete saygı duymayan bir insana benim bakışım farklı olur. O zaman bu ülkenin nimetlerinden yararlanmasın. Varsa devletimizin eleştirilecek bir yönü, söylesin. Ama eleştirinin de bir adabı var. Mesela geçenlerde hastalandım bana, “Öl, geber” diyenler oldu. Neden bunu diyorlar ki? Ben ne yaptım? Ben ülkem için, geleceğimiz için taşın altına elimi her zaman koymaya hazırım.
‘PEYGAMBERİMİZ DİYOR Kİ…’
Bencilliğe. Demokrat olmamaya. Bazen de art niyete ve bilinçsizliğe. Böyle kutuplaşmayı insanlığa ve demokrasiye yakıştıramıyorum. Hangi partiden, hangi düşünceden olursa olsun, insanlığa ve demokrasiye saygılı olsun herkes. Kimse kendi düşüncesini başkasına kabul ettirmeye çalışmasın. İrade özgürdür. Kendi fikrini başkasına zorla kabul ettirme çabası korkunç, Peygamberimiz diyor ki, “Hor görme, hoş gör!”
‘SANATÇI ÖZGÜR OLMALI’
Devlet olumsuzlukları kaldırır, olumlu ortam oluşturur ki, konunun erbapları gerekeni yapsın. Devlet, sanatın sahibi değildir. Sanatçı da memuriyet statüsünde görülmemelidir. Sanatçının duygusu da düşüncesi de özgür olmalıdır. Devletin görevi de bu güzellikleri korumak ve gelişmesine yardımcı olmaktır.
‘ARTIK BATSIN BU DÜNYA DEMİYORUM’
(‘Batsın bu dünya’) Demiyorum, demem de. Şimdi öyle bir ortam yok. O zaman çok kötü bir ortam vardı, ülkemin daha iyi olması için eleştirilerimi yaptım. Rabbim bir daha öyle ortamlar göstermesin bize. Ben de öyle beste yapmayayım bir daha. O zamanlar sağcı- solcu bir mahalleden geçemezdi. Beş kuruş para yoktu kimsede. Bugün çok şükür güzel, aydın bir ülke var. Sorunlar elbette olacak ama dünya sorunlarla boğuşuyor.”
