Kerem Gönlüm: Şimdiki aklım olsa…

Üç yıl önce İngiltere’nin başkenti Londra’ya yerleşen ve üç ayrı bölgede basketbol akademisi açarak başta Türkler olmak üzere her kesimden çocuğa eğitim veren eski milli basketbolcu Kerem Gönlüm, yetiştirdiği öğrencilerle liglere katılmayı hedefliyor. Kariyerine Şekerspor’da başladıktan sonra sırasıyla Mydonese Kolejliler, Ülkerspor, Anadolu Efes, Galatasaray, Pınar Karşıyaka, Sakarya Büyükşehir, Bahçeşehir Koleji ve İTÜ’de oynayan Gönlüm, 2000’li yılların başına damga vuran efsane 12 Dev Adam kadrosunda yer almıştı. Profesyonel basketbol kariyerine 42 yaşında nokta koyan Kerem Gönlüm; Londra günleri, basketbol akademisi, Türk basketbolu, kariyeri ve hedefleriyle ilgili sorulara cevap verdi.

– Öncelikle, Londra’ya ne zaman geldiniz ve şu an neler yapıyorsunuz?

Üç sene önce geldik ama malum iki seneye yakın pandemiyle geçti. Hiçbir şey istediğimiz gibi olmadı. Aslında pek bir beklentiyle de gelmedim buraya. Çok spontane şekilde eşimin (Elif Gönlüm) işlerini takip ederim diye geldik. Ailecek geldik. Basketbolla ilgili burada bir açığın olduğunu görünce bunu değerdirmek istedim. Aslında İngiltere bir futbol ülkesi ama basketbolda da potansiyel var. Bir sene önce derslerimize başladık. 23 yıllık kariyerimde edindiğim tecrübelerimi çocuklarla paylaşmak için böyle bir oluşuma girdim. Çok şükür, her şey yolunda şimdilik. Çalışıyoruz. Keyifliyiz.

Kerem Gönlüm, Londra’da açtığı üç akademide çocuklara basketbol öğretiyor.

BİLSEYDİM BU İŞE DAHA ERKEN GİRERDİM

– Çocuklara basketbol öğretmek nasıl bir duygu?

Çocukların hayatlarına dokunabilmek gerçekten başka bir duyguymuş. Bilseydim bu işe daha erken girerdim. Kısmet tabii. Zamanı gelince oluyor her şey. Şu anda her şey çok güzel gidiyor. Kuzey Londra’da başladık bu işe. Şu an üç ayrı bölgede Kerem Gönlüm Basketball Academy olarak çocuklarımızı yoğun şekilde eğitiyoruz.

– Akademideki öğrencilerinizle liglere katılıyor musunuz?

Geçen sene bir takımla liglere katılabildik; 14 yaşaltı… Bu sene, kızlar dahil, beş-altı takımımızı maçlara çıkartacağız. Kasımda inşallah başlayacak.

VELİLER UZUN SÜREDİR BÖYLE BİR AKADEMİ ARIYORMUŞ

– Dediğiniz gibi, basketbol futbolun gölgesinde İngiltere’de. Çocuklar daha çok futbola yönleniyor. Çocukları basketbola kanalize etmek zor olmuyor mu?

Görüyorsunuz zaten; şu an salonumuzun etrafında birçok halı saha var ve hepsi dolu. Çok doğal. Çünkü İngiltere bir futbol ülkesi. Dünyada da böyle… Ama şöyle bir durum var. Burası çok yağmur yağan bir ülke. Özellikle kışın çocukların dışarıda yapabileceği pek bir aktivite yok. Birçok veli akademiyi açınca bana teşekkür etti. Uzun zamandır kaliteli bir basketbol kursu aradıklarını söylediler. Buradaki kulüp ve akademiler belli bir seviyeye kadar olduğu için istediklerini alamamışlar daha önce.

– Çocukların evde sürekli dijital oyunlar oynadığı bir dönemde bu akademi çok önemli değil mi?

Çocukları bu çağda elektronik ortamdan uzaklaştırabilmek çok önemli. Bu anlamda basketbol çok değerli bir aktivite. Ama onun dışında çocukların özgüvenleri geliyor, arkadaşlıklar ediniyorlar, sosyalleşiyorlar, güzel bağlar kuruyorlar. Biz de onlarla çok güzel bağlar kurduk. Veliler de bunun farkında ve bunun için büyük fedakarlıklar yapıyorlar. Salonlar belli lokasyonlarda olduğu için gidiş-gelişlerde sıkıntılar yaşanabiliyor ama istedikten sonra her zorluk aşılıyor. Sonuçta hepimizin ortak paydası çocuklarımız.

İSMİM SAYESİNDE BASAMAKLARI HIZLI ÇIKIYORUZ

– Salon seçimini Türklerin yoğun olarak yaşadığı yerlere göre mi yaptınız?

Bu işe Kuzey Londra’da başladım. Dediğiniz gibi Türklerin yoğun yaşadığı bir bölge. Ama her yerde Türk var ve bu demek değil ki ben sadece Türklerle çalışıyorum. İngiliz, Hindistanlı, Pakistanlı öğrencilerim de var. Tabii bu zamanla oluyor. Basketbolun belli bir seviyeye gelmesi, beni tanımaları, eğitimlerimizden memnun kalınması, öğrenci sayımızı artırıyor. Bir taraftan da sayıyı birden artırıp ipin ucunu kaçırmak istemiyorum. İki çocuk babasıyım. Onlara zaman ayırmak istiyorum. Ayrıca salon bulmak sıkıntılı. Belki Türkiye’den daha fazla salon var ama çok farklı amaçlar için kullanılıyor. Badminton için kullanıyorlar mesela. Doğum günü partisi bile yapılıyor. Alışkın olmadığım bir sistem ama niyetler halis olduktan sonra her kapı açılıyor.

– Uzun yıllar Türk Milli Takımı’nda ve Ülkerspor, Anadolu Efes, Galatasaray, Pınar Karşıyaka gibi kulüplerde oynadınız. Ayrıca NBA takımlarından San Antonio Spurs’ten teklif aldınız. Buradaki veliler ve çocuklar sizi tanıyor mu?

İngilizler çok tanımıyor. İnternetten, sosyal medyadan bakınca işin farkına varıyorlar. Türkler tabii ki tanıyor. Ben aslında bu projeye başlarken kendime bir süre biçmiştim. O süreyi, kariyerimden dolayı çok hızlı bir şekilde katettim. Ben 1977 doğumluyum. 45 yaşıma geldim. Çocuklar elbette jenerasyon anlamında beni tanımıyor ama veliler tanıdığı ve güvendiği için hayal ettiğim basamakları çok hızlı çıkıyorum. Burada gerçekten çok büyük hayallerim var. Hepsini gerçekleştireceğiz inşallah.

Kerem Gönlüm, İTÜ-Fenerbahçe maçında son kez forma giyerek 42 yaşında parkelere veda etti.

23 YILLIK KARİYERİMİ FENERBAHÇE’YE KARŞI SONLANDIRDIM

– 40’lı yaşlarınıza kadar profesyonel olarak basketbol oynadınız. Bu da basketbolu ne kadar sevdiğinizi gösteriyor. En uzun süre basketbol oynayan oyunculardan birisiniz.

Evet, en uzun süre basketbol oynayan birkaç kişiden biri olabilirim. İngiltere’ye gelmeden önce bıraktım. Son maçımı 29 Eylül 2019’da İTÜ formasıyla Fenerbahçe’ye karşı oynadım. Bu spora geç başladım ama çok sevdiğim için 42 yaşıma kadar profesyonel olarak devam ettim. Basketbol benim yaşam biçimim. 23 sene oynadım ve hiç sıkılmadım. Şimdi gel oynayalım deseniz hemen oynarım. Bu yüzden basketbolu çok severek çocuklara öğretiyorum. Onların gelişimini gördükçe de daha fazla motive oluyorum. Aynı zamanda ben de her gün yeni bir şeyler öğreniyorum bu tutkum sayesinde.

FİLENİN SULTANLARI, 12 DEV ADAM’IN ÖNÜNE GEÇTİ

– Türk basketbolu sizin gençlik döneminize göre epey değişti. Eskiden kulüpler yerli ağırlıklı kadrolarla başarılı olurdu. Bu da Türk Milli Takımı’na olumlu yansırdı. Her Avrupa ve Dünya Şampiyonası’nda hedef yarı final, final olurdu. Şimdi ise tamamen yabancılarla başarı kovalıyor kulüpler. Milli Takım da eski havasında değil. Bu tespite katılıyor musunuz?

Çok güzel özetlediniz aslında. Bana pek bir şey kalmadı. “12 Dev Adam” mottosuyla çok güzel bir hava yakalanmıştı o dönem. 2001 Avrupa Şampiyonası’nda final oynadık. 2006 Dünya Şampiyonası’nda 6. olduk. 2010 Dünya Şampiyonası’nda final oynadık. Şimdi ise “Filenin Sultanları”, başarılarıyla 12 Dev Adam’ın önüne geçti. Bizim dönemimizde sahada en az 3 Türk oyuncu oynamak zorundaydı. Şimdi öyle değil. Türk oyuncular ligde süre alamıyor. Ligde süre alamayan Eurolig’de, Milli Takım’da nasıl oynayacak! Kendi takımında oynamayan bir oyuncuya “Haydi gel, Milli Takım için çık, oyna” demek çok zor gerçekten.

Türk halk müziği sanatçısı Özay Gönlüm, Kerem Gönlüm’ün öz amcasıydı.

RAHMETLİ ÖZAY GÖNLÜM ÖZ AMCAMDI, BENİ YETERİNCE İZLEYEMEDİ

– Sporculuğunuzun yanında sanatçı yönünüz de var. Güldür Güldür’de rol aldınız. Küçük bir rol de olsa çok başarılıydınız.

‘Herkes kendi mesleğini yapsın’ diye bir laf vardır ya; hakikaten tiyatroculara ve her mesleğe ben çok saygı duyuyorum. Dışarıdan kolay gibi gözükebilir ama gerçekten çok büyük bir emek var. Ama millet olarak insanlara yaptığı işten dolayı saygı duymuyoruz. Hiçbir meslek küçümsenmemeli. O gün yaşadım Güldür Güldür’de. Çok küçük bir bölümde yer aldım ama sahneye çıkınca çok heyecanlandım. 20-25 bin kişi önünde maçlara çıktım ama küçücük bir solanda elim, ayağım titredi; dilim, damağım kurudu. Kolay değil. Sağolsunlar, davet etmişlerdi, benim için de bir anı oldu.

– Sanattan bahsetmişken, rahmetli Özay Gönlüm’ü de anmak isteriz. Türk halk müziğinin en unutulmaz isimlerinden biriydi ve öz amcanızdı.

Ailemiz adına sanatçılık kısmında çok önemli işler yaptı Türkiye’de. Güzel izler bıraktı. Güzel bir sanatçıydı, güzel bir insandı Özay amcam. Beni çok izleyemedi açıkçası. Kariyerimin başında yakaladı TED Ankara Koleji’nde oynarken ama maalesef başarılarımı dünya gözüyle göremedi. Eminim manevi anlamda görmüştür ve görüyordur.

Bir konserde keşfedilen Kerem Gönlüm, kapanmadan önce Ülkerspor forması giymişti.

AŞKIN NUR YENGİ KONSERİNDE KEŞFEDİLDİM

– Aslen Denizlilisiniz değil mi?

Eskişehir doğumluyum ama baba tarafım Denizlili.

– İnternette hem Eskişehir hem de İskenderun doğumlu gözüküyorsunuz.

Evet, evet. Eskişehir’de doğdum ama İskenderun’da büyüdüm. 18 yılım İskenderun’da geçti. Annem mimar, babam makina mühendisiydi. Babamın İskenderun Demir Çelik Fabrikası’na tayini çıktığı için çocukluğum ve gençliğim orada geçti. Daha sonra üniversite için Ankara’ya geldim. Ankara Üniversitesi’nde istatistik okudum.

– Basketbol serüveniniz Ankara’da mı başladı?

İskenderun’da çok nadir dışarıda oynuyordum ama profesyonel anlamda üniversiteyi kazanıp Ankara’ya gidince başladı. Başlama hikayem de çok ilginç. Aşkın Nur Yengi konserine gitmiştik babamla. Şekerspor’un antrenörü de arkamda oturuyormuş. Babama “Oğlunuz nerede oynuyor? Boyu uzun ve fiziği de çok düzgün.” dedi. Babam da “Biz İskenderun’dan yeni geldik. Oğlum üniversite sınavına girdi. Sonucunu bekliyoruz.” diye cevap verdi. Antrenör de “Biz amatör ligde oynuyoruz. Düşünürseniz size kartımı vereyim.” dedi. Üniversiteyi kazandım. Ankara’ya yeni gelen bir öğrenci olarak sosyal ortamım da yoktu. Büyük şehir tabii korkutuyor insanı. Hem okudum hem oynadım. Bu şekilde başladım basketbola.

GEMİLERİ YAKAR, NE PAHASINA OLURSA OLSUN NBA’E GİDERDİM

– Bir de NBA’e transferiniz söz konusu olmuştu yıllar önce. Neden olmadı?

Ülkerspor ile kontratım vardı. Ülkerspor, o zamanlar Anadolu Efes ile birlikte iki büyük kulüpten biriydi. Daha sonra Fenerbahçe’yle birleştiler. Kontratımdan çıkamadım maalesef. Daha doğrusu kulüp izin vermedi. San Antonio Spurs iki senelik kontrat teklif etmişti. Tabii ki NBA her oyuncunun hayali. Ben onları izleyerek büyüdüm. İçimde ah kaldı mı? Kalmadı; ama dersimi aldım. Gitmem gerekir miydi? Bilmiyorum. Her şey kısmet. O dönemde açıkçası biraz da toyluğuma geldi. Gitmek için çok fazla mücadele etmedim gibime geliyor. Kararı başkalarına bırakmamam gerekiyordu. Ama kısmet. Ondan sonra da hem Türkiye’de hem de Milli Takım’da çok güzel bir kariyerim oldu.

– NBA’e giden ilk Türk basketbolcu Mirsad Türkcan’dı biliyorsunuz. Anadolu Efes ile kontratı devam ediyordu ve NBA’e gidebilmek için cebinden para vermişti.

Ben de ödemek istedim ama bana “Yollamıyoruz” dediler, ben de “Tamam” dedim. Yeterince mücadele etmedim. Ama şimdiki aklım olsa gemileri yakar giderdim. Ne pahasına olursa olsun giderdim.

Elif Gönlüm, Tea Life London markasıyla doğal ve sağlıklı çaylar üretiyor.

LONDRA’YA EŞİMİN İŞİ İÇİN GELDİK, AKADEMİ AKLIMDA YOKTU

– Londra’da bir gününüz nasıl geçiyor?

Burada zaman çok hızlı geçiyor açıkçası. Gerçekten İstanbul gibi. Hep derslerdeyim zaten. Çok fazla boş vaktim olmuyor. Ama bu beni hiç yormuyor açıkçası. Daha çok motive oluyorum az evvel söylediğim gibi. Tabii ki vakit buldukça Londra’yı geziyorum. Birçok aktivite oluyor. Ama daha çok akademimle ilgileniyorum.

– “Londra’ya eşimin işi dolayısıyla geldik” demiştiniz. Eşinizin işi neydi?

Kendisinin özel çay markası var: Tea Life London… London UK Tea Academy’de eğitimini almıştı. Kendi blendleriyle 11 çeşit doğal, sağlıklı çaylar yapıyordu. Ben onları takip edeyim diye geldim. Basketbol akademisi hiç aklımda yoktu ama buraya gelince tamamen kendi bildiğim işe yöneldim.

– Hedefleriniz arasında profesyonel koçluk var mı?

Var tabii ki. Neden olmasın? Ama çocuklarla çalışmak çok ayrı bir haz. Onlarla bağ kurmak çok değişik bir duygu. Burada hedefim büyük. Belki kendi takımım burada bir ligde mücadele ederse onun koçu olurum. Akademim daha bebek. Sıfırdan başladık ve yavaş yavaş büyüyor. Hayat ne getirir bilemiyorum ama şu an hedefim akademi.

TÜRKİYE’Yİ ÇOK ÖZLÜYORUM AMA BURADA BİR HEDEFİM VAR

– Birgün Türkiye’ye dönmeyi düşünüyor musunuz?

Aslında buraya çok alıştım ama Türkiye özlemi her zaman var. Vatanımız. Ben oyuncuyken maç için dünyanın birçok ülkesine gittim. Açıkçası bizim ülkemiz gibi güzel bir ülke yok. Hangi birini söyleyeyim; her şeyiyle çok güzel bir ülkemiz var. O yüzden burada hasret çekiyorsun ama sonuçta hayat devam ediyor. Çocuklarımın eğitimi için burayı tercih ettik. Hayat ne getirir bilemiyorum. Buraya köklenmeye gelmedik. Eşim ve çocuklarım da burada mutlular. Hedefim akademimi büyütmek ve misyonumu tamamlamak. Ondan sonra hayat ne gösterir bilemiyorum.