Bahçeli, ‘Pir Sultan’ın zannettiği şiiri okudu; sosyal medya ‘devamını’ hatırlattı: Saraylar saltanatlar çöker

MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, bugün partisinin Sivas mitingine katılarak konuşma yaptı.

2023 seçimlerinde Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a destek isteyen Bahçeli, konuşmasının bir bölümünde “Pir Sultan Abdal’ın dediği gibi” ifadelerini kullanarak, sosyalist şair Adnan Yücel’in “Yer Yüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek” şiirinden bir bölümü okudu.

Bahçeli’ye, Pir Sultan Abdal diye sosyalist şair Adnan Yücel’in şiirini okutmuşlar🤭😂

Kapat…Kapat…🙈#AdnanYücel #DevletBahceli pic.twitter.com/p9IRlkA6AW

— ѕєηєм (@__phoenixsnm) September 4, 2022

Bahçeli’nin hatası sosyal medyada gündem oldu. Birçok kullanıcı gibi CHP Grup Başkanvekili Özgür Özel de, Bahçeli’nin okuduğu şiirinin devamını paylaştı.

Bahçeli'nin Pir Sultan'ın sandığı şiir, faşizme direnişin şairi
Adnan Yücel'in

Devamı ise:

Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter
…
bu günlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler…

Tweet bu kadar.
Şiir daha uzun ve güzel

— Özgür Özel (@eczozgurozel) September 4, 2022

Adnan Yücel’in ‘Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncuya Dek’ şiiri şöyle:

“Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa…

Bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bin kez budadılar körpe dallarımızı
bin kez kırdılar.
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz
bin kez korkuya boğdular zamanı

bin kez ölümlediler
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik hep aynı telden
aynı sesten, aynı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz…
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine

ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz yalnızca sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek

yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,

bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler…
Şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.

ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga

ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!”