Depremden 78 saat sonra iki çocuğuyla birlikte Pazarcık'taki evinin enkazından sağ çıkarılan felsefe öğretmeni Hatice Çot İğde yaşadıklarını Kronos'a anlattı: Saniyeler içinde yerin dibine çöktük. Çocuklarım 4 gün boyunca 'Anne biz öldük mü' diye sordu. Ölümle burun burunaydık ama ümidimizi hiç kaybetmedik.
Enkazdan çıkarıldıktan sonra iki gün hastanede tedavi gren Hatice Çot İğde ve çocukları şu anda Pazarcık'ta kayınvalidesinin müstakil evinde kalıyor. 11 Şubat 2023. Fotoğraf: Kronos
AFAD verilerine göre Kahramanmaraş merkezli depremde hayatını kaybedenlerin sayısı bugün 20 bin 655 kişiye ulaşırken Pazarcık’ta felsefe öğretmeni Hatice Çot İğde, 8 ve 6 yaşındaki oğulları Mehmet Naim ve Melih ile birlikte evinin enkazından sağ çıkarıldı.
Kronos’un ulaştığı İğde, Cengiz Topel Mahallesi’ndeki evinde çocuklarıyla birlikte uyurken deprem olduğunu fark eder etmez oğullarını ayaklarından tutup masanın altına çektiğini ve üç gün orada oluşan yaşam alanında hayata tutunduklarını söyledi.
4 katlı apartmanın 1. katında oturduklarını aktaran İğde, “Saniyeler içinde yerin dibine çöktük. Çocuklarım 4 gün boyunca ‘Anne biz öldük mü’ diye sordu. Onları teselli ettim ama tabi ki ölümle burun burunaydık. Hiç çıkamayacağımızı düşündüm. AFAD sesimi duyduğunda çok sevindim. 15 saatte zor çıkardılar, çok uğraştılar, sağolsunlar.” dedi.
İki gün hastanede tedavi gördükten sonra eşinin ailesinin Pazarcık’taki evine dönen İğde 4-5 aileyle birlikte kaldıklarını söyledi. İğde’nin Kronos’a yaptığı açıklamalar şöyle:
“5-6 SANİYE İÇİNDE YERİN DİBİNE ÇÖKTÜK”
“Pazarcık bir dağın iki yanına kurulu. Dağın diğer yanına bir şey olmadı, bizim bulunduğumuz bölge saniyeler içinde göçtü. İnanamıyorum. 5-6 saniyede masanın altına girmemizle, çökmemiz bir anda oldu. Artçılar olurken bile orası oynamadı. Ne kadar şükretsem az. O kadar alanı bize veren, üçümüzü bir araya getirip yaşatan Allah, elbet kurtaracaktır diye ümidimizi hiç kaybetmedik.
İKİ ÇOCUĞUM KUCAĞIMDA DÖRT GÜN BEKLEDİK”
Üçümüz de çocukların odasında yerde yatıyorduk. Odada yemek masa vardı. Ders çalışsınlar diye oraya koymuştuk. Deprem başlayınca çocukları yarı uyanık bir şekilde hemen masanın altına çektim. Birinin ayağı kaldı. Masa kırıldı, masanın üstüne dolap düştü. Sadece benim yatacağım kadar bir alandı, başımdan yukarıya doğru 2 karış boşluk vardı, kımıldayamıyorduk.
“DÖRT KATLI BİNANIN BİRİNCİ KATINDAYDIK”
İki çocuğum kucağımda dört gün bekledim ama çok şükür çıktık. Ümidimi hiç kaybetmedim. Çünkü üçümüzün aynı anda oraya düşmüştük. Bizi bir araya getiren Allah, elbette çıkaracaktı. İkisini bir anda çekmem, biri kalsaydı eğer, Allah’ın bir mucizesi, kaç gün bekledik.
“YA ÖLECEĞİZ YA ÇIKACAĞIZ”
Depremden çıkarıldıkları sabah, 9 Şubat 2023
Çocuklarımı peygamberlerin felaketlerden nasıl kurtulduklarını anlatarak teselli ettim. Yusuf peygamberin kuyuda, Yunus peygamber balığın karnında bekledi. Allah demek ki yardımını son dakika verecek. İlk iki gün onları böyle teselli ettim ama ölümle burun buruna olduğumuzu hissettik tabi ki. Açlıktan kustular.
“KIMILDAYAMIYORUZ, BUZ GİBİ SOĞUK…”
İkinci günün sonunda çok susadılar, tuvaletlerini yapmak zorundalar, biri yapmıyor, kımıldayamıyoruz hiçbir şekilde, buz gibi soğuk, Allah’ın yardımını orada öyle bir yaşadım ki… Dünya yalandan ibaret. Bizi bir arada tutan, elbette kurtaracaktır. Çocuklarım bakın üçümüz de bir aradayız bakın, bizi bir arada tuttuysa kurtaracak, ümidimi hiç kesmedim.
“ANNE BİZ ÖLDÜK MÜ”
Büyük oğlum çok korktu, kalbi çok atıyordu, anne biz öldük mü hep dedi. Ben duvara vurunca anne bağırma, oynayacağız, yerimiz gidecek, diyordu, çünkü artçılardan yerimiz gitgide daralıyordu.
“SESİMİ DUYURMAK İÇİN HİÇ UYUMADIM”
Ya öleceğiz ya çıkacağız ama nasıl çıkacağız. En altta olduğumuz için AFAD ekipleri bizi duymadılar. Duvarlara yumruğumu vuruyorum, bağırıyorum, ölümüzü almaya gelseler bari diye düşünüyorum. Ama bizim oraya inmek gerçekten çok zor olmuş. Gelip gidiyorlar, hiç uyumadım ya gelirlerse sesimi duyurayım diye.
AFAD ekibi tam gidecekken benim sesimi duyuyorlar. Bizi duyduklarında gece 23 sularıymış, 15 saat sonra çıkarabildiler, sesimi duyduklarında o kadar mutlu oldum ki. Oradan çıkmamız mümkün değildi ama çocuklarım da bende ümidini kaybetmedik. Hep böyle dualar ettik.
15 SAATTE ÇOK ZOR ÇIKARDILAR
15 saatte zor çıkarıldık, AFAD ekibi çok uğraştı, duvara bile müdahale edemiyor, müdahale etse yıkılacak, delik açmak çok zordu, çok uğraştılar, sağolsunlar. Öyle bir alandan çıktık ki, ölümle yaşam arasında o kadar gidip geldim ki… Çocuklarım da ben de bir şey olmadan çıktık. Sadece birkaç ezik var, gözümü vurmuşum, o da görme yerinde değil. Tam ümidini kaybedeceğimi zaman…
İğde ailesinin enkazdan çıkarılmasını CNN Türk canlı olarak yayınladı.
Çıkarıldığımız anı artık hatırlamıyorum, tansiyonum, şekerim düşmüş, ayakta duracak halim yoktu, zifiri karanlıktan aydınlığa o dar alandan çıkmak çok farklı bir duyguydu, bazen oradan hiç çıkamayacağınızı düşünüyorsunuz.”
