Diyarbakır Barosu ve İnsan Hakları Derneği Diyarbakır Şubesi, Diyarbakır’da kolluk güçleri tarafından gerçekleştirildiği belirtilen işkence iddialarını raporlaştırdı. İşkence mağdurlarının hak ararken karşılaştıkları zorluk da raporda yer buldu.
Gazeteduvar’ın haberine göre, Diyarbakır Barosu Başkanı Cihan Aydın işkenceye uğradıklarını belirtenlerin ifadelerini de kamuoyu ile paylaştı.
İHD ve Diyarbakır Barosu, işkence yapanlara ve göz yumanlara yönelik soruşturma başlatılması çağrısında bulundu.
İddiaların ilki, Diyarbakır’ın Çınar ilçesine bağlı Çakırtutmaz ve Kılıçkaya köylerinden. 8 Aralık’ta gözaltına alınan kişilere kötü muamele edildiği belirtilirken, İHD Diyarbakır Yönetim Kurulu Üyesi Avukat Hasan Yalçın, iddialarla ilgili şunları söyledi:
“Bu iddialar ile ilgili olarak 8 Aralık 2019 tarihinde Diyarbakır Merkez’de M.Ç. ve M.Ç. isimli kişilerin konutlarına kapıları kırılmak suretiyle girilmiş, evde bulunanlara da dayak atılmış, küfür, hakaret ve tehditlerde bulunulduğu iddia edilmiştir. Şüpheli/mağdur M.Ç kendisine elektro şok verildiğini, kolunun işkence sonucunda çatladığını ve vücudunun çeşitli yerlerinde morluk olduğu ifade etmiştir.
Diğer şüpheli/mağdur M.Ç. ise daha önce geçirdiği trafik kazası nedeniyle bacağında platin olduğunu söylemesine rağmen özellikle o bölgeden darp edildiğini, bu nedenle olaydan sonra yürüme güçlüğü çektiğini, dudağının patladığını ve vücudunun çeşitli yerlerinde darp izlerine bağlı morluklar oluştuğu ifade etmiştir.”
Yalçın, Kılıçkaya köyünde işkenceye maruz kalan Çiftçi ailesi ile yapılan görüşmeyi de aktardı ve gözaltına alınan aile bireylerinin yaşadıkları işkenceyi şu ifadelerle kamuoyuna duyurdu:
“L.Ç.’nin annesi şöyle dedi: ‘Sabah çok erken saatte eve baskın yaptılar. Kapıyı çaldılar, açtığım gibi hemen yere yatırdılar oğlumla. Balyozlarla kapıyı vurdular. Benim ve oğlumun kafasına bastılar. Oğlumu sürekli kaldırıp oturtup yumrukladılar. Duvarlara çarptılar. Gözümün önünde oğluma dayak atmasalardı da her şeyi yapsalardı. Oğlumu öldürecekler sandım. Saatlerce dövdüler. İki kişi, oğlumu döverken diğerleri evin her yerini aradılar. Vahşice davrandılar. İnsan değillerdi. Oğluma öyle yüklendiler.
İlk kapıyı ben açtım. Kızım haber verdi, ‘etraf polis’ dedi. Kapıyı onlar çalmadan açtım. Üç kişi üzerime çullandı. Eşimi sordular. ‘Evde’ dedim. Ellerimi arabaya dayadılar. Kadınları bir tarafa aldılar. Oğlumu dövmeye başladılar. Hepimiz ona yöneldik, korumak için, izin vermediler. Yere yatırdılar, ters kelepçe yaptılar oğluma. O sırada eşim geldi, bu sefer onu yatırıp dövmeye başladılar. Kızlarımdan biri içerde uyuyan küçük kardeşini almak için gittiğinde silahı doğrulttular ‘seni vururuz’ deyip izin vermediler. Onlar çocuğu çıkarttılar. ‘Vurun, acımayın, çocuğu öldürün’ dediler. ‘Öldürün’ dedikleri çocuğum beş yaşında.”
